To δικό μου Διάταγμα Ανεξαρτησίας (ένα ποίημα για τα όνειρα των εφήβων)

Πολύ ρεαλιστικό το ποίημα που ακολουθεί, και ποιος δεν λαχταρά να ανοίξει τα φτερά του, και να δει τον κόσμο;

Χρύσα Σ.

Να ξέρατε πόσο θέλω να μεγαλώσω,

κι επιτέλους το σχολείο να τελειώσω.

Σʼ ένα αμάξι να μπω, και τον κόσμο να γυρίσω,

να δω μέρη παράξενα, κι ανθρώπους να γνωρίσω.

Να βρεθώ σʼ όλες τις λίμνες, ερήμους και βουνά,

να φωτογραφίσω ένα σωρό μνημεία αρχαιολογικά.

Ταξίδια, τρέλες, μουσική, παρέα θέλουνε τα νιάτα,

ενώ το χρήμα τελευταίο θα ʽρχεται πάντα.

Σε τι πειράζει που είμαι μικρή;

Εγώ θα ονειρεύομαι όλη μου τη ζωή!

Κανόνας είναι στο μυαλό όρια να μην βάζουμε,

όπως και να ζούμε λιγάκι, κι όχι όλο να διαβάζουμε.