Έχασα το σκύλο μου και πονάω πολύ…

Έχασα το σκύλο μου  και πονάω πολύ…

…κι όμως κάποιοι σκέφτηκαν…σιγά ζώο πέθανε όχι άνθρωπος ..πως κάνει έτσι?

Κι όμως ο πόνος που νιώθουμε όταν πεθάνει το κατοικίδιο μας δε διαφέρει και τόσο από τον πόνο που νιώθουμε για την απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής και γι’ αυτό δε μπορούμε να συγκρίνουμε τα συναισθήματα μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο πόνος που νιώθουμε είναι έντονος, μετά από  τόσα χρόνια ,τόσες αναμνήσεις.

Τα ερωτήματα συνήθως είναι τα ίδια:

Όχι δεν είναι αλήθεια , δε μπορεί να συμβαίνει σε εμένα αυτό ? Γιατί τώρα? Γιατί σε εμένα?

Τι θα κάνω τώρα? Δε θέλω άλλο σκύλο , θέλω τον δικό ΜΟΥ ..

Μπορείς να μοιραστείς τον πόνο σου και τις αναμνήσεις με φίλους σου που έχουν χάσει και αυτοί κάποιο κατοικίδιο. Μπορεί να σε κάνουν να νιώσεις λίγο καλύτερα αφού θα δεις ότι ο πόνος σου είναι κάτι φυσιολογικό και όχι κάτι παράλογο, που πρέπει να το κρύβεις ή να ντρέπεσαι γι αυτόν.

Μπορείς επίσης να φτιάξεις ένα video με φωτογραφίες του σκύλου σου και θα δεις πως στο πέρασμα του χρόνου , ο πόνος θα έχει λιγοστέψει και πλέον θα μοιράζεσαι τις στιγμές του σκύλου σου , με τους νέους φίλους και συμμαθητές σου.

Μη βιαστείτε να πάρετε άλλο σκύλο και ιδίως με χαρακτηριστικά που θα του μοιάζουν το καλύτερο είναι να δώσετε χρόνο στον εαυτό σας, να ξεπεράσει την απώλεια. Και όταν θα νιώσετε έτοιμοι , αποκτάτε έναν άλλο σκυλίσιο  «φίλο» δημιουργώντας μια άλλη διαφορετική –μοναδική σχέση.

Smile tip: Μην αφήνετε κανέναν να υποτιμήσει τον πόνο που αισθάνεστε, επειδή «απλά ήταν ένας σκύλος».

* (τα προσωπικά στοιχεία/συνθήκες των ατόμων που αναφέρονται δεν αντιστοιχούν στα πραγματικά -  ως εκ τούτου οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, γεγονότα ή καταστάσεις είναι εντελώς τυχαία, καθώς στην "Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα παιδιά S.O.S 1056", τηρείται το απόρρητο των κλήσεων και διασφαλίζονται οι προσωπικές πληροφορίες των καλούντων- τα κείμενα συντάσσονται από επαγγελματικό προσωπικό του Οργανισμού "Το Χαμόγελο Του Παιδιού")