Οι «φίλοι» μου, με λένε τρελό…
"Τον τελευταίο καιρό έκανα άσχημες σκέψεις, τίποτε δε μου έδινε χαρά, και δεν έβρισκα πουθενά νόημα…Τα πάντα με έθλιβαν! Μοναδική έξοδος- καταναγκαστική βέβαια- αποτελούσε το σχολείο και το φροντιστήριο όταν έβρισκα το κουράγιο να πάω. Δεν ήθελα να μιλάω σε κανέναν, γιατί κανείς δε με καταλάβαινε. Ακόμη και ο κολλητός μου,αυτός που νόμιζα ότι είχαμε κοινά ενδιαφέροντα και περνούσαμε καλά μαζί, με εγκατέλειψε. Μάλλον με βαρέθηκαν όλοι, αφού κάθε μέρα μου έλεγαν να πάμε βόλτα και εγώ ήμουν συνέχεια αρνητικός.
Εγκλωβισμένος μέσα σε αυτό το «σκοτεινό αδιέξοδο» ήμουν σίγουρος ότι βρήκα τη λύση… Ήταν Πέμπτη αργά το βράδυ, οι γονείς μου και η μικρότερη αδερφή μου κοιμόντουσαν… πήγα στο μπάνιο και άνοιξα το ντουλαπάκι με τα φάρμακα. Πήρα βιαστικά ένα κουτί- ούτε που το κοίταξα- και ήπια όλα τα φάρμακα-δεν ξέρω πόσα. Δε σκεφτόμουν τίποτε… ένα κενό με οδήγησε στο κρεβάτι. Δεν ξέρω πόση ώρα πέρασε όταν ένοιωσα ένα δυνατό πόνο στην κοιλιά που γινόταν ολοένα και πιο έντονος. Με κυρίευσε πανικός, δεν ήξερα τι να κάνω..
Ξύπνησα τη μαμά μου..της είπα τι έκανα και με πήρε στην αγκαλιά της. Είχα ξεχάσει αυτή την υπέροχη αίσθηση «ζεστασιάς», ασφάλειας και ηρεμίας. Αμέσως, με πήγαν σε εφημερεύον νοσοκομείο για πλύση στομάχου. Αφού, συνήλθα και "ταρακουνήθηκα" αρκετά - μίλησα με τον ψυχολόγο του νοσοκομείου και συνειδητοποίησα ότι «για όλα υπάρχει λύση αρκεί να θέλεις να τη βρεις».
Άρχισα ψυχοθεραπεία. Μιλούσα με τον ψυχολόγο μια φορά τη βδομάδα ήμουν καλύτερα και γι’αυτό ένοιωσα την ανάγκη να το μοιραστώ με τους «φίλους» μου από το facebook. Μάλλον αυτούς που θεωρούσα φίλους, αλλά αποδείχθηκαν εχθροί καθώς με αποκάλεσαν «τρελό». Λάμβανα μηνύματα όπως «γεια σου τρελέ», «τι παλαβομάρα σκέφτεσαι να κάνεις πάλι», «πόσα χάπια πήρες σήμερα;»…
Μετά από αρκετές συναντήσεις με τον ψυχολόγο και συζητήσεις με την οικογένεια μου συνειδητοποίησα ποιοι είναι οι πραγματικοί φίλοι μου – ήταν αυτοί που όταν τους τηλεφώνησα ήρθαν αμέσως στο σπίτι με εισιτήρια για σινεμά!! Πέρασα ένα υπέροχο απόγευμα μαζί τους".
Smile tip: Ο φίλος σου είναι ο άνθρωπος που ξέρει τα πάντα για σένα και, παρόλα αυτά, ακόμα του αρέσεις.
* (τα προσωπικά στοιχεία/συνθήκες των ατόμων που αναφέρονται δεν αντιστοιχούν στα πραγματικά - ως εκ τούτου οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, γεγονότα ή καταστάσεις είναι εντελώς τυχαία, καθώς στην "Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα παιδιά S.O.S 1056", τηρείται το απόρρητο των κλήσεων και διασφαλίζονται οι προσωπικές πληροφορίες των καλούντων- τα κείμενα συντάσσονται από επαγγελματικό προσωπικό του Οργανισμού "Το Χαμόγελο του Παιδιού")
