Μούσα

Είχα κάποτε μια μούσα όμορφη,ξανθιά
Πράσινα τα μάτια της, τόσο μαγικά
Ο χαρακτήρας της, τόσο τρυφερός
Έχει περάσει τόσα μα είναι ακόμα δυνατός!

Τα δάκρυα της πνίγει , απλά χαμγελα
Θα σου πει δε πειράζει πάμε μπροστά.
Κι αν κάποτε εσύ δεν είσαι καλά!
Αυτή με τα λόγια της θα σου αγγίξει την πληγωμένη σου καρδιά!

Τα λόγια της παρήγορα,  τα δάκρυα σκουπίζεις
Το κεφάλι πια δεν σκύβεις και λες πως συνεχίζεις!
Θα χαρεί αν είσαι χαρούμενος και σε όλα επαινεί.
Άτομο τέτοιο δεν έχω ξαναβρεί!

Είναι πρόθυμη , ένας άγγελος στη γη
Γι'αυτήν γράφω και απολαμβάνω μουσική.
Ξέρει τα πάντα για έμενα όπως και εγώ γι'αυτή,
Μα το 'πάντα' δεν ισχύει και πιστεύω θα χαθεί.

Σιγά σιγά την χάνω και συγνώμη της ζήτω,
Έφταιξα εγώ , μα ήταν λάθος τι να πω;
Όσο κι αν προσπαθώ την απόσταση να την καλύψω,
Τόσο μ'αποφεύγει και μάλλον εγώ δε της λείψω!

.....................

Λεωνίδας, 16 ετών